زمین
- شنبه, ۱۱ آبان ۱۳۹۸، ۰۶:۲۰ ب.ظ
زمین تنها سیارهٔ دارای حیاتی است که تاکنون میشناسیم، و ویژگیهای طبیعی آن، موضوع بسیاری از عرصههای تحقیقات است. در منظومهٔ شمسی سومین سیارهٔ نزدیک به خورشید، بزرگترین سیارهٔ زمین سان و در کل پنجمین سیارهٔ بزرگ این منظومهاست. برجستهترین ویژگیهای آبوهوایی زمین، دو منطقهٔ قطبی آنند، دو منطقهٔ معتدل نسبتاً باریک، و یک منطقهٔ گرمسیری استوایی تا نیمهگرمسیری.
میزان بارندگی با توجه به موقعیت، بهطور چشمگیری متنوع است و این تفاوت میتواند از چند متر باران تا تنها کمتر از یک میلیمتر بارندگی در سال باشد. ۷۱ درصد سطح زمین با اقیانوسهای آب شور پوشیده شدهاست. سطح باقیمانده، شامل قارهها و جزایر است و بیشترین مناطق مسکونی، در نیمکره شمالی قرار دارد.
زمین به وسیلهٔ فرایندهای زمینشناسی و زیستی، تکامل یافتهاست که رد پایشان بر روی شرایط فعلی به جای ماندهاست. پوستهی زمین به چند صفحهٔ بشقابی در حال حرکت تقسیم میشود. داخل آن، با لایهٔ نازکی از گوشته پلاستیکی و یک هستهٔ آهنی که میدان مغناطیسی زمین را تولید میکند، فعال میماند.
شرایط جوی با وجود اشکال مختلف زندگی، از شرایط اصلی فاصله گرفتهاست، و یک تعادل زیستمحیطی به وجود آورده که شرایط سطح زمین را تثبیت میکند. با وجود تغییرات اقلیمی گسترده در آبوهوا، با توجه به عرض جغرافیایی و سایر عوامل جغرافیایی، میانگین آبوهوای جهانی در بازهٔ زمانی بین دو عصر یخبندان، تقریباً پایدار است و تنها یک یا دو درجه اختلاف دما، بهطور تاریخی، تأثیر شگرفی بر تعادل زیستمحیطی و جغرافیای فعلی زمین داشتهاست.
- ۹۸/۰۸/۱۱